🔶خاورمیانه امروز، نقشه‌ای نیست بر کاغذهای رسمی سازمان ملل؛ خاورمیانه امروز، نقشه‌ای است از رگ‌های بریده، کودکانیبی‌سرپناه، مادرانی میان آوار، و شهیدانی که مرزها را با خون خود ترسیم می‌کنند.

🔶جغرافیای سیاسی این منطقه، دیگر به قرارداد سایکس‌ـ‌پیکو محدود نیست؛ امروز، قلمروها نه با جوهر دیپلماتیک، که با خونکودکان فلسطینی گسترش می‌یابد. اسرائیل، رژیمی اشغالگر و ضدبشری، نه به‌دنبال امنیت، بلکه در پی تثبیت سلطه‌ای جعلی برزمینی است که نه حق تاریخی دارد و نه مشروعیت انسانی. هر خانه‌ی ویران‌شده در غزه، هر مدرسه‌ی بمباران‌شده در رفح، هرنوزادِ به آغوش نرسیده در اردوگاه‌ها، سندی است بر این حقیقت تلخ.

🔶در این جنگ، نه دو ارتش، بلکه دو مفهوم در تقابلند: انسانیت در برابر وحشی‌گری سازمان‌یافته. اسرائیل، با حمایت قدرت‌های جهانی، جنگ را به ابزاری برای مهندسی جغرافیا تبدیل کرده است: «سرزمین بیشتر، با قیمتجان‌های کمتر از نظر آنان: جان کودکان. اینجاست که جغرافیا از بی‌طرفی خارج می‌شود و به جغرافیای مقاومت تبدیل می‌گردد. فلسطین، از نگاه ما نه فقط یک سرزمین اشغالی، بلکه مرکز ثقل وجدان خاورمیانه است. مرکز تلاقی مقاومت تمدنی و ایستادگی الهی؛ همان نقطه‌ای که خداوند وعده داده است از آن‌جا «نور» خواهد تابید:

“وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ” (قصص، 5)

🔶امروز، در جغرافیای مقاومت، نقشه‌ای دیگر ترسیم می‌شود؛ نقشه‌ای که در آن، “قدس” پایتخت بیداری جهانی است، و هر شهید، مرزی تازه از آگاهی رسم می‌کند. اکنون وقت آن است که ملت‌ها بخوانند: ای لشکر صاحب‌الزمان، آماده باش!

آماده باش، نه فقط برای نبرد با سلاح، بلکه برای مبارزه با تحریف، سانسور، سکوت و خیانت.آماده باش برای بازگرداندن اخلاق به جغرافیا، و انسان به سیاست. آماده باش برای جهانی که در آن، خون کودک به قیمت منافع راهبردی معامله نمی‌شود. در این جغرافیای خونین، تنها نقشه‌ای که از آینده باقی خواهد ماند، نقشه‌ای است که عدالت بر آن حکومت کند.

و آن روز دیر نیست….